เป่า

1) v. play (a wind instrument)

def.:

ทำให้เครื่องดนตรีหรือสิ่งอื่นเกิดเสียงโดยใช้ลมปากก็เรียกว่า เป่า

related: blow, sound, blare, play by blowing syn.: เล่น, บรรเลง sample:

ทางเข้าเมืองขอนแก่นนั้นผมเห็นเขาทำรูปไดโนเสาร์เป่าแคนให้เป็นสัญญาลักษณ์ของจังหวัด

2) v. blow

def.:

พ่นลมออกมาทางปาก, อาการที่ลมพุ่งเข้ามาหรือออกไปเช่นนั้น

sample:

คุณนายพนมมือน้อมหัวเข้าหาเจ้าพ่อให้เป่ากระหม่อม

3) v. blow

def.:

พ่นลมออกมาทางปาก, อาการที่ลมพุ่งเข้ามาหรือออกไปเช่นนั้น

related: blast syn.: พ่น, พัด ant.: สูด sample:

คุณนายพนมมือน้อมหัวเข้าหาเจ้าพ่อให้เป่าขม่อม

4) v. play

def.:

ทำให้เครื่องดนตรีหรือสิ่งอื่นเกิดเสียงโดยใช้ลมปาก

related: blow, blare syn.: เล่น, บรรเลง sample:

ทางเข้าเมืองขอนแก่นนั้นผมเห็นเขาทำรูปไดโนเสาร์เป่าแคนให้เป็นสัญลักษณ์ของจังหวัด